«Πλήρης και απόλυτη στήριξη»
Απάντηση στο κείμενο για τη «λάθος πλευρά της ιστορίας»

Νικόλαος και Σταύρος Πιπέρης (Nikolaos and Stavros Piperis)

Είμαστε ευγνώμονες για το κείμενο που δημοσίευσαν πρόσφατα δυο διακεκριμένοι Ελληνο-αμερικανοί, ο Δρ. Αριστοτέλης Παπανικολάου και o Δρ. Γιώργος Δημακόπουλος, σχετικά με τις αδικίες που αντιμετωπίζουν οι Αφρο-αμερικανοί. Οι συγγραφείς μας καλούν να μπούμε στη θέση τους, και συμφωνούμε ότι η Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή πρέπει να παίξει κάποιο ρόλο στον αγώνα υπέρ της δικαιοσύνης. Ωστόσο, ούτε αγνοούμε, ούτε ζητούμε συγγνώμη για τη γενιά των παππούδων μας. Όπως ομολόγησε ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος, οι παππούδες μας αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση στον σημερινό αγώνα.

Οι Παπανικολάου και Δημακόπουλος υποστηρίζουν ότι η γενιά των Ελληνο-αμερικανών που έζησε κατά τη διάρκεια του κινήματος των Πολιτικών Δικαιωμάτων δεν συνειδητοποίησε την ηθική αναγκαιότητά του. Παρουσιάζουν μάλιστα μια εικόνα σύμφωνα με την οποία πολλοί Ελληνο-αμερικανοί υπήρξαν ρατσιστές και κατέκριναν τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο για τη συμμετοχή του στην πορεία της Σέλμα. Ωστόσο, ο Αρχιεπίσκοπος παρουσίασε μια διαφορετική εικόνα των πραγμάτων. Μετά τη συμμετοχή του στην πορεία, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

Ήρθα σε αυτήν την τελετή μνήμης γιατί πιστεύω ότι είναι η κατάλληλη ευκαιρία όχι μόνο για να αφιερώσω τον εαυτό μου και όλους τους Ελληνορθόδοξους πιστούς μας στην ευγενή αυτή υπόθεση … αλλά και για να δείξω την προθυμία μας να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα ενάντια στην προκατάληψη, την πόλωση και τις διώξεις. Στο θέμα αυτό που μας δόθηκε από τον Θεό νιώθω ότι έχω την πλήρη και απόλυτη υποστήριξη των Ελλήνων Ορθόδοξων πιστών στην Αμερική. Διότι και η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία και ο λαός μας κατανοούν πλήρως, λόγω της κληρονομιάς μας και της παράδοσής μας, την ανάγκη συμμετοχής σε τέτοιες θυσίες. Η Εκκλησία μας δεν δίστασε ποτέ να πολεμήσει, όταν το έκρινε απαραίτητο, για τα δικαιώματα της ανθρωπότητας· και πολλοί από τους ανθρώπους της βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή αυτών των μαχών ξανά και ξανά…»

Ο Σεβασμιώτατος μίλησε όχι μόνο εκ μέρους του εαυτού του, αλλά και εκ μέρους του ποιμνίου του. Δήλωσε ότι οι Ελληνο-αμερικανοί κατανοούσαν πλήρως την ηθική αναγκαιότητα του κινήματος των Πολιτικών Δικαιωμάτων, αντλώντας από την ιδιαίτερη ιστορία τους. Διαβεβαίωσε την κοινή γνώμη ότι διέθεταν εμπειρία στο πεδίο της μάχης υπέρ της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Οι Έλληνες μετανάστες στην Αμερική είχαν υποφέρει από την οθωμανική τουρκική κυριαρχία, την Ελληνική γενοκτονία του 1921-1922 και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Είχαν χύσει το αίμα τους σε αγώνες ενάντια σε κάθε λογής καταπιεστές.

Οι συγγραφείς μας καλούν να ενεργήσουμε διαφορετικά από τους παππούδες μας, έτσι ώστε να μην βρεθούμε στη λάθος πλευρά της ιστορίας. Από την άλλη πλευρά, ο Σεβασμιώτατος θα μας προέτρεπε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι τρεις ενορίες έστειλαν επιστολές στον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο εκφράζοντας την αποδοκιμασία τους για την εμφάνισή του στην πορεία. Μια από αυτές ήταν η ενορία του Μπέρμιγχαμ. Θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι αυτή η ενορία βρισκόταν σε επίκεντρο τρομοκρατικών ενεργειών. Τρομοκράτες είχαν βομβαρδίσει την Εκκλησία των Βαπτιστών, στην 16^η Οδό, το 1963, σκοτώνοντας τέσσερα κορίτσια και τραυματίζοντας εικοσιένα ενήλικες. Μαύρες γυναίκες, παιδιά και μωρά είχαν δεχτεί επιθέσεις με σκύλους και σωλήνες νερού υψηλής πίεσης. Μια ομάδα από ντόπιους υπερμάχους των διακρίσεων, χρησιμοποιώντας λαστιχένιους σωλήνες τυλιγμένους με σύρμα, επιτέθηκε στους πρώτους διαδηλωτές της Σέλμα μαζί με τα σώματα ασφαλείας της Αλαμπάμα, αποδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό ότι οι τοπικοί τρομοκράτες συνεργάζονταν με την αστυνομία. Οι Έλληνες της περιοχής φοβόντουσαν ότι οι επιχειρήσεις τους θα έμπαιναν σε «μαύρες λίστες», ότι τα παράθυρά τους θα γίνονταν στόχος για πέτρες και ότι οι αγαπημένοι τους θα σκοτώνονταν. Φοβόντουσαν ότι αφού ο κόσμος έβλεπε τον Αρχιεπίσκοπό τους με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, οι τρομοκράτες –που είχαν ήδη δολοφονήσει έναν λευκό ιερέα επειδή συμμετείχε στην πορεία με τον Κινγκ– θα τους στοχοποιούσαν. Αν επιθυμούμε να επικρίνουμε την απόφασή τους, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ταυτόχρονα τον κίνδυνο που αντιμετώπιζαν, λαμβάνοντας υπόψη και το ανθελληνικό συναίσθημα που υπήρχε ήδη. Οι πιο στενοί σύμβουλοι του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου του είχαν πει ότι η ζωή του κινδύνευε στη Σέλμα.

Η νέα γενιά Ελληνο-αμερικανών θα πρέπει να φανταστεί τι σήμαινε να είναι κανείς Έλληνας εκείνη την εποχή. Θα πρέπει να εξοικειωθούμε με το παρελθόν μας, καθώς, όπως δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος, είναι αυτό το παρελθόν που μας δίνει θάρρος να μπούμε στον αγώνα για τη δικαιοσύνη. Τα αρχεία της Αρχιεπισκοπής δείχνουν ότι οι επιστολές θαυμασμού προς τον Ιάκωβο ξεπερνούσαν σημαντικά εκείνες της κριτικής και υπάρχουν πολλές μαρτυρίες πως οι καθημερινοί Ελληνο-αμερικανοί βοηθούσαν στον αγώνα. Ένας άλλος ακτιβιστής αυτής της γενιάς ήταν ο θρυλικός μουσικός του ροκ-εν-ρολ Τζόνι Ότις (Ιωάννης Βελιώτης), ενώ στην ιστορία του ελληνοαμερικανικού παρελθόντος μπορεί κανείς να συμπεριλαμβάνει κι άλλους, όπως ο Λούις Τίκας, του οποίου η συμμετοχή στον αγώνα των εργατών άνθρακα στο Κολοράντο παρουσιάστηκε στο ντοκιμαντέρ Λούντλοου το 2016. Έχουμε πολλά να μάθουμε από τους προγόνους μας.

Ο Νικόλαος Πιπέρης αποφοίτησε με έπαινο από το πανεπιστημιακό πρόγραμμα Honors του Κολλεγίου της Βοστώνης με ειδίκευση στη δυτική πολιτισμική παράδοση και φιλοσοφία. Έλαβε επίσης μεταπτυχιακό τίτλο στη φιλοσοφία από το Κολλέγιο της Βοστώνης.

Ο Σταύρος Πιπέρης αποφοίτησε κι αυτός με έπαινο από το Κολλέγιο της Βοστώνης, ως Ερευνητής της Κοσμητείας, με ειδίκευση στην πολιτική επιστήμη. Και οι δυο είναι ερευνητές στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Κρέιτον και υπηρετούν ως Διευθυντές Νεότητας στον ελληνορθόδοξο Ναό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στην Ομάχα της Νεμπράσκα (Η.Π.Α.)