Χτύπα τον Εβραίο

Για άλλη μια φορά, μετά το ξέσπασμα βίας κατά των Εβραίων, τα εβραϊκά σχολεία, οι συναγωγές, τα πολιτιστικά κέντρα σε όλο τον κόσμο έχουν τεθεί σε κατάσταση συναγερμού, διότι κάθε κατά τόπους βίαιη ενέργεια κατά των Εβραίων καθίσταται σύνθημα συσπείρωσης πανταχού.

Όλα τα παραπάνω συντελούνται στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας εκτίναξης του αντισημιτισμού. Μετά την επίθεση κατά του Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου ξέσπασαν ξαφνικά στον Δυτικό κόσμο μαζικές φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις, στις οποίες συχνά ακούγονται συνθήματα για την εξαφάνιση του Ισραήλ και όχι της Χαμάς. Ακόμη και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ επανέλαβε την προπαγάνδα της Χαμάς προβάλλοντας της ως δικαιολογία για την αποτροπιαστική σφαγή.  Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης παρείχαν μια αδύναμη απάντηση εν χορώ, με αφορμή την περιπλοκότητα της κατάστασης και αρνήθηκαν να αποκαλέσουν τα μέλη της Χαμάς τρομοκράτες, επικαλούμενα δήθεν «αντικειμενικότητα».

Η κατηγοριοποίηση των θυμάτων είναι απαράδεκτη. Φαίνεται ότι ορισμένα άτομα και δημοσιεύματα δεν μπορούν να καταδικάσουν τη σφαγή της 7^ης Οκτωβρίου χωρίς να αμφιταλαντεύονται. Σε ποια άλλη περίπτωση θα αρνείτο οποιοσδήποτε να καταδικάσει την αγριότητα χωρίς να προσθέτει «ναι μεν, αλλά» και διυλίζοντας τον κώνωπα («Μην συγχέετε τους μαχητές με τους αθώους πολίτες») ενάντια στα τόσα διαθέσιμα αποδεικτικά βίντεο που δείχνουν πολλούς από αυτούς τους «αθώους πολίτες» να βοηθούν τους ένστολους τρομοκράτες στη λεηλασία και τη δολοφονία, ξυλοκοπώντας κρατουμένους και τρομοκρατώντας ένα φοβισμένο παιδί-όμηρο;

Στην μετά Μπούτσα και Ιρπίν εποχή, οι Ισραηλινοί βρίσκονται ξαφνικά υποχρεωμένοι να εξηγήσουν ότι είναι ειδεχθές έγκλημα το να κρατούνται παιδιά και έφηβοι και να καίγονται ζωντανοί, μωρά να αποκεφαλίζονται και γυναίκες να βιάζονται ομαδικά· να απάγονται και να ξυλοκοπούνται 85χρονες επιζώσες του Ολοκαυτώματος και να κρατούνται μωρά ως όμηροι αποκαλούμενα «σιωνιστές». Ο κόσμος τους απαντάει αρνητικά λέγοντας τους πώς στην περίπτωσή σας δεν πρόκειται για έγκλημα, διότι εσείς φταίτε. Στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, αριστεροί φοιτητές σκίζουν αφίσες με φωτογραφίες ομήρων. Ένας Ισραηλινός φοιτητής βιντεοσκόπησε μια συμφοιτήτριά του να σκίζει αφίσες στην πανεπιστημιούπολη της Βοστώνης. «Γιατί το κάνεις αυτό;» την ρώτησε. «Εξαιτίας του απαρτχάιντ», απάντησε εκείνη. «Εξαιτίας του απαρτχάιντ», δηλαδή, θεωρεί ότι η κοινή γνώμη δεν πρέπει να ενδιαφέρεται για την τύχη διακοσίων σαράντα ανθρώπων –πολλοί εκ των οποίων ανήμποροι και ασθενείς– τριάντα από αυτούς παιδιά κάτω των δεκαέξι ετών. Μετά τη σφαγή της 7^ης Οκτωβρίου, τα αντιεβραϊκά επεισόδια, συμπεριλαμβανομένων των βίαιων περιστατικών, αυξήθηκαν κατά 400% στις ΗΠΑ και ακόμη περισσότερο σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες. Ενώ στις 29 Οκτωβρίου στη Μαχατσκαλά, πρωτεύουσα της ρωσικής περιφέρειας του Νταγκεστάν, όχλος εισέβαλε στο τοπικό αεροδρόμιο αναζητώντας Ισραηλινούς επιβάτες πτήσης από το Τελ Αβίβ, με σκοπό να τους σκοτώσει.

Το παλιό φάντασμα του συμψηφισμού «Σιωνισμός=Ναζισμός», που συνοδεύεται απ’ την πεποίθηση ότι «το να είσαι αντισιωνιστής δεν σημαίνει ότι είσαι αντισημίτης», έχει επίσης επιστρέψει στην πλήρη ισχύ του. Ο Michel Eltchaninoff το εξετάζει ενδελεχώς στο εξαιρετικό του δοκίμιο στο περιοδικό “La letter de philosophie” (Το γράμμα της φιλοσοφίας), το παλαιό αυτό φόβητρο, ωστόσο, που αρχικά επινοήθηκε στα γραφεία της KGB, ασκεί μεγάλη επιρροή στο προοδευτικό τμήμα της Δύσης και δεν υποκύπτει στη λογική.

Όλα τα παραπάνω με κάνουν να πιστεύω ότι ποτέ δεν θα υπάρξει ποτέ ένας κόσμος όπου οι Εβραίοι θα αισθάνονται ασφαλείς, ενώ όλη η συζήτηση για το «ποτέ ξανά» φαίνεται ότι δεν ήταν τίποτε άλλο εκτός από ευσεβής πόθος. Οι Εβραίοι παραμένουν πάντα παρείσακτοι, όσο κι αν έχουν αφομοιωθεί, όσο κι αν έχουν ενσωματωθεί. Τη στιγμή που τα πράγματα αναζωπυρώνονται λίγο, η ψευδαίσθηση της ασφάλειας καταρρέει. Η ίδια η Ορθόδοξη Εκκλησία μας ποτέ δεν ήλθε αντιμέτωπη με την βίαιη αντιεβραϊκή της κληρονομιά, ενώ, μετά το Ολοκαύτωμα, προχώρησε στην αγιοποίηση απροκάλυπτων αντισημιτών. Κάθε φορά που ακούω το όνομα του αγίου Νικολάου επισκόπου Ζίτσης στην εκκλησία, ανατριχιάζω. Δεν μπορώ να χωνέψω το έργο του «Επιστολές από το Νταχάου», στα οποία κατηγορεί τους Εβραίους για τα δεινά τους. Και αυτός είναι μόνο ο πιο διάσημος. Ο «άγιος Γαβριήλ του Μπιαλιστόκ», ζωντανή διαφήμιση για τη λεγόμενη συκοφαντία του αίματος, τιμάται ως άγιος στην OCA (αν και με ιδιαιτέρως επεξεργασμένη βιογραφία), ενώ τα «λείψανά» του εκτίθενται για προσκύνηση σε τουλάχιστον μία ενορία στις Μεσοδυτικές πολιτείες. Ασχέτως από το γεγονός ότι πιθανότατα ο εν λόγω άγιος του δεκάτου εβδόμου αιώνα δεν υπήρξε ποτέ. Ο τοπικός θρύλος μιας τελετουργικής δολοφονίας παιδιού από έναν εβραίο κάτοικο ήταν πολύ χρήσιμος για να ξεχαστεί, παρά το γεγονός ότι ουδείς εκτός από τον άγιο Φιλάρετο της Μόσχας δεν προσπάθησε να τον εξαλείψει.

Έχετε ιδέα πώς είναι να γνωρίζεις ότι βρίσκεσαι πάντα σε κίνδυνο; Σε ένα πρόσφατο πάνελ του Ορθόδοξου Θεολογικού Σωματείου της Αμερικής αναφορικά με τα αντιεβραϊκά λειτουργικά κείμενα, ένας εκ των εισηγητών κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να τοποθετήσει την αντιεβραϊκή υμνογραφία στο ιστορικό της πλαίσιο, λες και αυτό από μόνο του αποτελεί ένα αποφασιστικό επιχείρημα για τη διατήρηση του κατεστημένου. Τον άκουγα και σκεφτόμουν: μπορείς να φανταστείς πώς είναι να ακούς κάθε χρόνο το «συναπολοῦνται πάντες, οἱ σταυρωταί σου Λόγε» (εννοώντας τους Εβραίους), ή τους ύμνους για τον «φιλάργυρο Ιούδα», ένα ολόκληρο αφήγημα που απεικονίζει επιδέξια μια καρικατούρα του σαιξπηρικού Σάυλοκ; Μπορείτε να φανταστείτε πώς είναι να αποφεύγετε τις ακολουθίες της Μεγάλης Παρασκευής γι’ αυτόν τον λόγο; Ποιο «ιστορικό πλαίσιο» οδηγεί τόσους πολλούς Ορθόδοξους χριστιανούς να αποδέχονται τη διατήρηση αυτού του καθεστώτος;

Τα γεγονότα των δύο τελευταίων εβδομάδων υπενθύμισαν σε όλους μας για άλλη μια φορά ότι δεν έχουμε «ξεπεράσει τον αντισημιτισμό». Ενώ η ξενοφοβία γενικά είναι ένα από τα θεμελιώδη ανθρώπινα ελαττώματα στενά συνδεδεμένο με τον φυλετισμό, η λεγόμενη «πρωτο-ξενοφοβία» του αντισημιτισμού συνενώνει τις πιο απίθανες ομάδες. Αν και πολλοί προσπαθούν να δικαιολογήσουν την διάδοση των συνθημάτων της Χαμάς, –όπως το «από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη»– στους κύκλους της αφελούς αριστερής νεολαίας, η οποία διακρίνεται από έλλειψη παιδείας, είναι δύσκολο να μην προσέξει κανείς το ευρέως διαδομένο σύνθημα στις αφίσες «κρατήστε τον κόσμο καθαρό» ως απλή πολιτική δήλωση. Η δίκαιη στάση –μεταφορικά– για τους μη-ταυτοποιημένους νεκρούς, πολλοί εκ των οποίων παραμένουν άθαφτοι, σαρώνει στα πανεπιστήμια της Δύσης. Η εύλογη ανησυχία για την ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα επιρρίπτει την αποκλειστική ευθύνη στο Ισραήλ, παρά τις μαζικές αποδείξεις της σκόπιμης δημιουργίας κατάλληλων συνθηκών εκ μέρους της Χαμάς με σκοπό τη μεγιστοποίηση των απωλειών και τον πόνο των αμάχων, τις οποίες εκμεταλλεύεται επιτηδείως στον πόλεμο των πληροφοριών. Επιπλέον, κυριαρχεί πλήρης αδιαφορία για το γεγονός ότι η Χαμάς εκτόξευσε πάνω από 10.000 ρουκέτες στο Ισραήλ από τις 7 Οκτωβρίου, χωρίς να υπολογίζονται οι επιθέσεις από τον Λίβανο, τη Συρία και την Υεμένη. Ανεξάρτητα από την επινοητική αντι-ισραηλινή προπαγάνδα της KGB, καθώς και τα  δισεκατομμύρια δολάρια που ρέουν στα αμερικανικά πανεπιστήμια από τα κράτη χορηγούς της τρομοκρατίας– Σαουδική Αραβία και Κατάρ– το ερώτημα τι πρέπει να συμβεί για να αναμετρηθεί ο κόσμος με τον αντισημιτισμό έχει μια σαφέστατη απάντηση: τίποτα. Επειδή αυτό έχει ήδη συμβεί και –κάποιοι κρυφά, άλλοι ανοιχτά– είμαστε εντάξει με αυτό.