Από την Tamara Grdzelidze

Στις 9 Μαρτίου έγινε γνωστό στον λαό της Γεωργίας ότι το κόμμα «Γεωργιανό Όνειρο» ανακοίνωσε την απόσυρση του νομοσχεδίου περί «διαφάνειας της ξένης επιρροής». Στις 7 Μαρτίου το Κοινοβούλιο της Γεωργίας, με την πλειοψηφία του κόμματος «Γεωργιανό Όνειρο», υπερψήφισε σε πρώτη ανάγνωση τον αμφιλεγόμενο νόμο για τους «ξένους πράκτορες» (δηλαδή κάθε οργάνωση που λαμβάνει χρηματοδότηση από το εξωτερικό!). Ο νόμος έχει σκοπό τον περιορισμό της ελευθερίας του τύπου και των μη-κυβερνητικών οργανώσεων, δηλαδή την αποσταθεροποίηση της κοινωνίας των πολιτών περιορίζοντας τις επαφές με τους δυτικούς εταίρους και την αναστολή μιας πιθανής ενσωμάτωσης της χώρας στους Ευρωατλαντικούς οργανισμούς.

Ακολούθησαν διαδηλώσεις για δύο ημέρες, με χιλιάδες ανθρώπους να συγκεντρώνονται μπροστά από το Κοινοβούλιο ενώ η αστυνομία και οι ειδικές δυνάμεις κινητοποιήθηκαν εναντίον τους. Οι συγκρούσεις της πρώτης ημέρας έληξαν με τον τραυματισμό ορισμένων ατόμων και την κράτηση πολλών άλλων, ενώ οι περισσότεροι διαδηλωτές τραυματίστηκαν από τα δακρυγόνα και από τις ρίψεις νερού. Παρόλα αυτά, την επόμενη μέρα περισσότεροι διαδηλωτές, άνθρωποι όλων των ηλικιών, κυριάρχησαν στο σκηνικό της διαμαρτυρίας.  

Σήμερα, μεταξύ όσων αντιτίθενται στο κόμμα «Γεωργιανό Όνειρο» υφίσταται διαφωνία στο εξής ερώτημα: «πώς φτάσαμε εδώ;».   

Σεβασμιώτατοι!

Η επιστολή μου απευθύνεται σ’ εσάς τους Ορθόδοξους επισκόπους της Ρωσίας. Σκόπιμα αποφάσισα να μην συγκεντρώσω υπογραφές και να μην εμπλέξω οποιεσδήποτε άλλες εκκλησίες ή δημόσιες οργανώσεις, διότι δεν απευθύνομαι στο σώμα των επισκόπων γενικά, ούτε στους ηγέτες του Πατριαρχείου Μόσχας, αλλά σε καθένα από εσάς προσωπικά. Ο αποδέκτης της εν λόγω επιστολής είναι ο κάθε Ορθόδοξος Χριστιανός που βαπτίστηκε, εκάρη μοναχός, έλαβε το αξίωμα του επισκόπου και αναγνωρίζει βαθιά μέσα στην καρδιά του ότι είναι αδύνατο να διοικεί την Εκκλησία χωρίς να αγαπά τον Χριστό, να αναζητεί την αλήθεια Του υπηρετώντας τον Χριστό  κι όχι τον Καίσαρα.

Υπό τις παρούσες συνθήκες, αισθάνομαι αναγκασμένος να παραβιάσω την εκκλησιαστική εθιμοτυπία και να μην ζητήσω την ευλογία σας. Αυτό μπορεί να φαίνεται ως μια κακή αρχή για την έναρξη της συζήτησής μας. Τα λόγια μου μπορεί να προκαλέσουν αντίδραση, ενόχληση, ακόμη και οργή εκ μέρους σας. Γνωρίζοντας το αυτό, δεν τρέφω πολλές ελπίδες ότι θα δώσετε την ειλικρινή σας ευλογία, ενώ αν μου τη δώσετε  μόνο και μόνο για την επίδειξη της επισκοπικής εξουσίας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Αν συμφωνείτε ότι όσα έχω να σας πω έχουν νόημα, απλώς προσευχηθείτε για εμένα και γράψτε έστω μερικές γραμμές ως απάντηση. Προσεύχομαι για εσάς, αν και κάτι τέτοιο σήμερα είναι δύσκολο και επώδυνο.  

Πιστεύω βαθιά, ωστόσο, ότι υπάρχει μια άνωθεν ευλογία για την εν λόγω συζήτηση, διότι καλούμαστε να μιλήσουμε για το μόνο πράγμα που χρειάζεται (πρβλ. Λουκ. 10:42), για την αγάπη του Χριστού που είναι αδιανόητη δίχως την τήρηση των εντολών Του. «Όποιος με αγαπάει θα τηρήσει τον λόγο μου» (Βλ. Ιωάν. 14:23).

Από την Grace Hibshman

Η δημοφιλής περσόνα του Facebook, Hyperdox Herman, αναφέρει με σατιρικό τρόπο δέκα λόγους για τον αποκλεισμό των ανδρών από την ιερωσύνη, μεταξύ των οποίων είναι οι εξής:    

«Τα σωματικά χαρακτηριστικά του άνδρα δείχνουν ότι δημιουργήθηκε για σκληρή εργασία και όχι για να διακονεί στον ναό, κάτι που δεν απαιτεί μεγάλη σωματική δύναμη.»

«Οι άνδρες είναι πολύ επιρρεπείς στη συναισθηματική αντιμετώπιση των πραγμάτων – αυτό είναι εύκολο να το διαπιστώσετε παρακολουθώντας τις αντιδράσεις τους σε οποιονδήποτε ποδοσφαιρικό αγώνα. Ένας ιερέας πρέπει να διακρίνεται από αυτοέλεγχο και αυτό συχνά δεν ισχύει για τους άνδρες.»

 «Η φροντίδα των πνευματικών παιδιών είναι παρόμοια με τη φροντίδα των παιδιών γενικά και αυτού του είδους η φροντίδα αποτελεί φυσική ικανότητα και προνόμιο της γυναίκας.»

Συνήθιζα να πιστεύω ότι οι λόγοι για τον αποκλεισμό των γυναικών από την ιερωσύνη, τους οποίους ο Hyperdox Herman έξυπνα διακωμωδεί ήταν διαφορετικοί από τους συμβολικούς λόγους για τη μη-χειροτονία των γυναικών. Έχω ακούσει πολλούς σκεπτόμενους Ορθόδοξους Χριστιανούς να εξηγούν ότι η σημασία του φύλου του Χριστού σχετίζεται με τη σωτηριώδη σχέση Του με την Εκκλησία, η οποία λαμβάνει τη μορφή του Νυμφίου και της Νύφης. Ο ιερέας εκπροσωπεί τον Χριστό στη λειτουργία και επομένως το σωστό είναι ένας άνδρας (και όχι μια γυναίκα) να εκπροσωπεί τον Χριστό.

Από την Maureen Perrie

Στις 20 Νοεμβρίου 2022 ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος γιόρτασε τα 76^α γενέθλιά του. Κατά τη διάρκεια της δεξίωσης προς τιμήν των γενεθλίων του, η οποία πραγματοποιήθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Χριστού στη Μόσχα, ο Πατριάρχης προειδοποίησε τους καλεσμένους –χρησιμοποιώντας αποκαλυπτικούς όρους– για τους τωρινούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η Ρωσία και η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Χωρίς να αναφερθεί ρητά στον πόλεμο στην Ουκρανία, ο Κύριλλος κάλεσε την Εκκλησία να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στον  «αγώνα της πατρίδας μας κατά του παγκόσμιου κακού» και εναντίον του «κινήματος του αντιχρίστου, το οποίο μπορεί να καταστρέψει την Ρωσία και ολόκληρο τον κόσμο». Ο ίδιος υποστήριξε ότι όλες οι δυνάμεις του αντιχρίστου θα στραφούν κατά της Ρωσίας, διότι η σημερινή Ρωσία αποτελεί την «ανασχετική δύναμη» (uderzhivuaiushchii), που αναφέρεται στις Γραφές σχετικά με την εμφάνιση του αντιχρίστου στον κόσμο.

Μιλώντας στην εν λόγω δεξίωση σε ένα ακροατήριο που αποτελείτο κυρίως από ιεράρχες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Κύριλλος προφανώς δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να εξηγήσει την βιβλική έννοια του όρου «κατέχον» ή «κατέχων», δηλαδή της δύναμης που δρα ως εμπόδιο στην ανομία. Αρκετούς μήνες νωρίτερα, ωστόσο, σε ένα κήρυγμα που εκφώνησε στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Χριστού στις 7 Απριλίου, ο Κύριλλος κάλεσε σε προσευχή για την ειρήνη στην Ουκρανία και για τη διατήρηση της ενότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο ίδιος έθεσε το ερώτημα γιατί εξωτερικές δυνάμεις επιτέθηκαν στη «ρωσική γη»; Ενώ εξήγησε ότι η Αγία Γραφή αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη δύναμη, η οποία συγκρατεί την έλευση του αντιχρίστου στον κόσμο. Παρόλα αυτά δεν είπε ποια είναι αυτή η δύναμη: κάποιοι πιστεύουν ότι ήταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, άλλοι ότι είναι η Εκκλησία. Ο Κύριλλος υποστήριξε ότι η δεύτερη άποψη είναι η ορθή, ωστόσο, η εν λόγω ανασχετική δύναμη είναι επίσης, σύμφωνα με τον ίδιο, «ολόκληρος ο ευσεβής λαός όλων των εποχών και των χωρών, είναι η Ορθόδοξη πίστη που ζει και δρα στην Ορθόδοξη Εκκλησία». Γι’ αυτό το λόγο συμπέρανε ο Πατριάρχης, οι εχθροί της Εκκλησίας προσβάλλουν τώρα την ενότητά της.